poniedziałek, 31 października 2011

D jak Dynia

Według legendy jednego z indiańskich plemion jej nasiona powstały z ciała boga. Ważna w obrzędach religijnych i mitologicznych. Wydrążonej i wysuszonej używano jako mis, przerabiano ją na grzechotki i marakasy. W medycynie ludowej odrobaczała, zbijała gorączkę, leczyła zaparcia i bóle uszu. Bardzo popularna w polskiej kuchni ziemiańskiej, potem zapomniana. Trudno wyobrazić sobie bez niej Halloween.



Dynię uprawiano już 12 tysięcy lat temu w Peru i w Meksyku. Dla prekolumbijskich ludów Ameryki Środkowej była jedną z najważniejszych roślin uprawnych. W Europie pojawiła się tuz po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba. 

Jej pędy mogą mieć nawet 10 m długości, a owoce ważyć 50 ton. Jest rośliną jednoroczną z rodziny dyniowatych i  obejmuje 20 gatunków, niektóre z nich uprawiane są w celach dekoracyjnych.  

Zawarte w pestkach dyni tłuszcze są pełnowartościowymi tłuszczami roślinnymi. W dyni znajdziemy także węglowodany – sacharozę i glukozę oraz białko i witaminy z grupy B i C. Zawiera dużo wapnia, żelaza, magnezu i fosforu, należy do owoców niskokalorycznych.



Dynia wzmacnia układ odpornościowy , reguluje gospodarkę wodną,  pomaga w dolegliwościach nerek i gruczołu krokowego.
Wielu dietetyków uważa, iż w diecie dziecięcej dynia jest o wiele bardziej wskazana niż marchewka, przede wszystkim dlatego, że nie uczula. Poleca się ją osobom chorym na miażdżycę, stwardnienie rozsiane, nadciśnienie tętnicze. 

Dynię w kuchni można wykorzystywać wszechstronnie: do dżemów, soków i ciast, z tartej dyni można usmażyć placki, pokrojoną w kostki dodać do makaronu, ryżu lub zamarynować, można ją dodać do pierogów albo zwyczajnie zrobić z niej puree, krem lub przegryzać upieczoną w piekarniku. Jej pestki znajdziemy na pieczywie albo w sałatkach.

Dzisiaj z dyni upiekliśmy placek:

Ciasto z dyni
 
Dokładnie mieszamy 1,5 szklanki mąki pszennej, 10 dag masła i 2 łyżki śmietany. Wyrabiamy ciasto i wykładamy je na blachę.

Nadzienie: potrzebujemy 0,5 szklanki rozgotowanej i zmiksowanej dyni. Dodajemy ją do masy powstałej ze składników:
3 jajka, szklanka mleka, 
2/3 szklanki cukru, 
2 czubate łyżki mąki ziemniaczanej, 
3-4 łyżeczki cynamonu, 
0,5  łyżeczki imbiru,
łyżeczka zmielonych goździków, 
0,5 łyżeczki przyprawy do piernika.

Wszystkie składniki należy zmiksować i wylać na ciasto.
Piec ok. 1,5 godziny w temperaturze 170 st.



Można udekorować pestkami dyni, polać czekoladą albo posypać cukrem pudrem.
A wszystkich fanów dyni zapraszamy na tę stronę: 
http://www.pumpkin.pl/

piątek, 28 października 2011

C jak Cukinia

Cukinia to bardzo wdzięczne warzywo. Świetnie komponuje się z innymi jarzynami i można tworzyć wiele wariacji na jej temat. Jest to roślina dyniowata, powstała we Włoszech w XIX wieku. Zrywa się ją kiedy jest nie do końca dojrzała.
Zawiera bardzo dużo witaminy A a także C, K oraz witaminy z grupy B. Jest bogata w magnez, potas, żelazo. Nie odkładają się w niej metale ciężkie, a z powodu swojej niskiej kaloryczności zalecana jest w przypadku diet.
Oprócz tego, że cukinia jest po prostu smaczna, to ma pozytywny wpływ na układ krążeniowy i pokarmowy: jest lekkostrawna, odkwasza organizm i poprawia przemianę materii.
Cukinia inspiruje i może być podawana na wiele sposobów: smażona, zapiekana,  grillowana, na surowo w sałatkach (ale tylko bardzo młoda). Może być głównym składnikiem leczo i lasagne… a jakie pyszne są placki z tartej cukinii!! Oj, trudno było wybrać jakiś przepis, ale dziś proponujemy proste i przepyszne dania z cukinią w roli głównej:

Zupa – krem z cukinii 

Kilka pokrojonych w kostkę cukinii i jedną cebulę dusimy, potem dolewamy wody i miksujemy, doprawiamy wedle uznania i podajemy z grzankami



Spaghetti z cukinią

Dwie cukinie oraz cebulę kroimy w kostkę i dusimy przez 15 minut w 2-3 łyżkach oliwy z oliwek.  Wyciskamy dwa ząbki czosnku i zalewamy wszystko 18% śmietaną, doprawiamy pieprzem i solą. Po wymieszaniu polewamy sosem ugotowany makaron, posypujemy startym parmezanem i posiekaną bazylią. 

Smacznego!

czwartek, 27 października 2011

B jak Brukselka

Wiadomo, że powstała w stolicy Belgii i jej zawdzięcza swoją nazwę. Istnieje podejrzenie, że jest krzyżówką jarmużu i kapusty głowiastej. Znielubiona przez dzieci z przedszkola z powodu swojego gorzkawego smaku, ale polecana przez dietetyków ze względu na swoje wartości odżywcze. U Brzechwy warzywo z charakterem, na zaczepki fasoli reaguje konkretnie: „nie bądź dla mnie taka wielka – odpowiada jej brukselka”.

Kapusta głowiasta, potocznie zwana brukselką jest botaniczną odmianą kapusty warzywnej.  Od XVII wieku jest uprawiana głównie w Europie Zachodniej i Północnej. Jest bogata w witaminy: B1, B2, B6, C, E i K. Znajdziemy w niej także: sód, potas manganu, magnez, wapń, cynk, miedź, karoten, jod, chlor, fosfor a także biotynę oraz kwas foliowy i pantotenowy. 
http://www.szkolazywienia.inspirander.pl/panel/foty/dekoder/warzywa/brukselka.jpg

Ze względu na swoją niską kaloryczność  zapewnia szczupłą sylwetkę. Jest bardzo dobrym źródłem protein a zawarte w niej substancje hamują rozwój komórek nowotworowych. Pomocna w walce ze stresem i w polepszeniu koncentracji.  Zawarty w niej błonnik daje poczucie sytości.  Wysoka zawartość witaminy C wzmacnia odporność a także wspomaga produkcję kolagenu.

Brukselkę można podawać na wiele sposobów: w sosie, z bułką tartą, smażoną, zapiekaną w mięsie czy jako dodatek do zup. Jeśli ugotujemy ją na parze lub w wodzie z odrobiną mleka albo cukru nie jest gorzka.  Pomóc może także nacięcie jej na krzyż na samym czubku – gorąca woda wydobędzie z warzywa gorzki smak  lub zostawienie jej na noc w zamrażarce. 

Pieczeń z mięsa mielonego z brukselką:
Mięso mielone – najlepiej wymieszane wołowe z wieprzowym – przygotowujemy tak, jakbyśmy robili kotlety mielone.
Połowę wyrobionej masy wkładamy do formy keksówki , na nią wykładamy brukselkę i przykrywamy drugą częścią mięsa. Pieczemy ok. 50 minut.

Smacznego!

środa, 26 października 2011

Harmonogram spotkań

Znamy już daty i godziny naszych warsztatów:

Warsztaty z Piramidy Żywienia:
I część warsztatu:
28.10.2011 r.  (godzina 8.55 – 9.40,  11.40 – 12.25)
10.11.2011r. (godzina 11.40 – 12.25)
18.11.2011r. (godzina 12.45 – 13.30)
II część warsztatu:
4.11.2011r. ( 8.55 – 9.40, 11.40 – 12.25)
17.11.2011r ( 11.40 – 12.25)
25.11.2011r ( 12.45 – 13.30)


Zajęcia będą odbywać się na terenie Zespołu Szkół nr 9 we Wrocławiu, przy ul. Krajewskiego 1 


Warsztaty z Odpowiedzialnego Konsumeryzmu:

28.10.2011 (9.00 – 14.00)
10 (2 grupy), 21, 22, 23, 28, 29.11.2011 (8.00 – 13.00 lub 9.00 – 14.00)

Zajęcia będą odbywać się w Domu Spotkań im. Angelusa Silesiusa przy ul. Stysia 16a 


I przypominamy, że już jutro widzimy się z Wami podczas pierwszego spotkania Klubu Konsumenta!

Zapraszamy!



wtorek, 25 października 2011

Rusza Klub Konsumenta


               UWAGA Uczniowie!!!

Ta informacja dotyczy Ciebie!

Chcesz się dowiedzieć, jak Twoje zakupy wpływają na losy ludzi i przyrody na świecie?

Zastanawiało Cię, czym jest regulator kwasowości i co oznaczają tajemnicze skróty, jak E150 na etykietach produktów?

Czy zjadłeś dziś śniadanie? Dlaczego mówią, że to najważniejszy posiłek w ciągu dnia!?

Myślisz, że zdrowo się odżywiasz i zaspokajasz wszystkie potrzeby organizmu?

Chcesz poznać swoje prawa konsumenckie i dowiedzieć się, czym jest zrównoważony handel?

Czy zastanawiałeś się nad tym, jaką odległość musi pokonać jedzenie, by z pola trafić na Twój talerz i jaki ma to wpływ na środowisko?

Chciałbyś się nauczyć oszczędzać i dokonywać odpowiedzialnych zakupów?

Chcesz świadomie w codziennym życiu dbać o własne zdrowie i dobro naszej Planety?

Czy wierzysz w to, że nawet najmniejszą swoją decyzją możesz wpływać na środowisko na całym świecie?

Chcesz przekroczyć, na co dzień zamknięte drzwi Sanepidu, zobaczyć pracę laboratorium, czy odwiedzić duży zakład produkujący żywność?

Jeśli na chociaż jedno pytanie odpowiedziałeś: TAK to znaczy, że
KLUB KONSUMENTA
jest dla Ciebie!

Z cyklicznymi spotkaniami ruszamy już 27 października!
Rozpoczynamy o godzinie 11.40 

Jak się znaleźć w Klubie? Wystarczy zgłosić się bezpośrednio do Pani Wiesławy Mikołajczyk - Opiekuna Klubu
lub zapytać o szczegóły w sklepiku SMAKosz.
Terminy spotkań będą podawane do wiadomości zainteresowanych na bieżąco



ZAPRASZAMY!

poniedziałek, 24 października 2011

A jak Aronia

Mimo iż owoce aronii są cierpkie i nie bardzo nadają się do spożywania prosto z krzaka, to idealnie sprawdzają się pod postacią suszoną czy kandyzowaną. Przetworzone w soki i dżemy tracą na swojej goryczy i stają się słodkie.  Warto docenić ten owoc głównie ze względu na walory lecznicze – aronia jest źródłem wielu witamin,  zwłaszcza tych, które śladowo występują w innych owocach i warzywach. 

Aronię odkryto około 300 lat temu, jej ojczyzną są wschodnie stany USA oraz Kanada. W Anglii uprawiana jest jako roślina dekoracyjna a w XIX wieku w Rosji stanowiła okaz w ogrodach botanicznych. Do celów spożywczych najwcześniej zaczęto uprawiać aronię właśnie w Rosji oraz na terenie byłego NRD. Obecnie Polska jest największym potentatem w uprawie aronii   - produkujemy ponad 40 ton owoców rocznie!

Obecne w owocach aronii witaminy, mikroelementy, błonnik i antocyjany wpływają na prawidłową pracę serca, obniżają ciśnienie krwi, wzmacniają ściany naczyń krwionośnych, zmniejszają stres i napięcie nerwowe.  Antocyjany chronią przed nowotworami i unieszkodliwiają wolne rodniki. Spożywanie aronii łagodzi skutki chemio- i radioterapii, szkodliwego promieniowania komputera. Po trzęsieniu ziemi Japończycy zainteresowali się aronią, która ma im pomoc w walce ze skutkami choroby po promiennej
Zaleca się spożywanie aronii przy miażdżycy, żylakach leczeniu trzustki oraz wątroby. Osoby, które regularnie spożywają przetwory z aronii rzadziej chorują na anginę czy łapią przeziębienie.

Aronia była już stosowana w ludowej medycynie przez Indian oraz mieszkańców Syberii. Wierzono iż dodaje sił, dlatego podawano ją kobietom w ciąży, wśród ludzi starszych była uważana za eliksir młodości.

Aronia nie jest wymagająca jeśli chodzi o warunki termiczne, ale jest rośliną światłolubną i wymaga dużej wilgotności. Zbiór owoców wypada na koniec sierpnia lub początek  września, ale ponieważ owoce na krzaku nie marnują się, można je zbierać także w miesiąc po dojrzewaniu.

Aronia najbardziej popularna jest pod postacią soków oraz nalewek. Można jej także używać do barwienia innych soków.  Ponieważ nadeszła jesień a z nią sezon przeziębieniowy podajemy Wam przepisy na zdrowie, które przekazała nam Babcia :)

Wzmacniający syrop dla dzieci od 6 miesiąca życia:

Umyte i zmielone owoce aronii zalewamy 1,5 szklanki wody i gotujemy kilka minut. Po odcedzeniu możemy posłodzić niewielką ilością miodu. Syrop podajemy po jednej łyżeczce dziennie do herbaty lub soku.

Sok z aronii na przeziębienie

W garnku układamy warstwami owoce aronii (2 kg) wraz ze świeżymi liśćmi wiśni (ok. 400g). Zalewamy wodą tak, aby w całości przykryła liście i owoce. Gotujemy do wrzenia, a potem jeszcze 20 minut.
Odcedzamy sok i dodajemy do niego 0,5 cytryn i 2 kg cukru. Mieszamy tak długo, aż cukier całkowicie się rozpuści , następnie gotujemy do wrzenia. Sok przelewamy to butelek i zostawiamy do wystygnięcia.

Na zdrowie!

oprac. na podst. "Aronia" J. Kleparski, Z. Domino, Warszawa 1990r.

środa, 19 października 2011

Jak to robimy?

Już niebawem zaczynamy cykl warsztatów skierowanych do dzieci i młodzieży z zakresu Świadomego Konsumeryzmu i Nowej Piramidy Żywienia.

Zaplanowane przez nas warsztaty prezentują integralne podejście do edukacji:
  • starają się znaleźć balans w rozwijaniu wiedzy, umiejętności i postaw,
  • wykorzystują metody, które zostały dostosowane do potrzeb osób uczestniczących
  • poprzez ćwiczenia aktywnie angażujące młodych ludzi czynią ich aktywnymi aktorami procesu edukacyjnego, na który mają realny wpływ.
Podejście edukacyjne
Tematyka i zakres szkolenia dotyczą edukacji rozumianej jako edukacja na rzecz zmiany, tak na poziomie osobistym, jak i społecznym. Dla skutecznego wzmacniania kompetencji osób uczestniczących nacisk będzie położony na:
  • uczenie się w oparciu o to, co uczestnicy i uczestniczki już wiedzą, o ich opinie i doświadczenie; w kierunku nabywania nowych doświadczeń i generowania nowych pomysłów,
  • zachęcanie do aktywnego udziału w dyskusjach i uczenia się od siebie nawzajem, praca oparta na współdziałaniu sprzyjająca lepszemu zrozumieniu trudnych kwestii i zwiększająca umiejętność rozwiązywania problemów
  • przekładanie nabytej wiedzy na konkretne rozwiązania możliwe do zastosowania na poziomie osobistym
  • umożliwienie uczestnikom wypracowanie i przećwiczenie własnych rozwiązań– a poprzez to zwiększenie ich kreatywności i praktycyzmu.

Uczenie się przez współdziałanie
Zespół trenerski szczególny nacisk kładł będzie na podejście oparte na współdziałaniu (np. w formie zorganizowanej pracy w grupach), pozwalające rozwinąć osobom uczestniczącym wspierające i zaangażowane relacje międzyludzkie, zwiększone kompetencje społeczne i poczucie własnej wartości. Podejście to wzmacniania współzależności, bezpośrednie interakcje, osobistą i grupową odpowiedzialność i umiejętności interpersonalne.

Współuczestnictwo
Ważnym elementem szkolenia będzie tworzenie przestrzeni i możliwości współuczestnictwa, gdzie osoby uczestniczące mają prawo do decydowania o tym, czego i jak chcą się uczyć (poprzez ewaluację przed projektem, omówienie oczekiwań, kontrakt, elastyczność podejścia wobec zaplanowanych działań, ewaluacje pośrednie). Dzięki temu uczestnicy i uczestniczki mogą wzmacniać umiejętności podejmowania decyzji, słuchania, empatii i szacunku dla innych, odpowiedzialności za swoje decyzje i działania. Rolą trenerów i trenerek będzie aktywne i zaangażowane wspieranie współuczestnictwa osób uczestniczących w procesie uczenia się.

Uczenie się przez doświadczenie
Metodologia szkolenia opierać będzie się na 5-fazowym cyklu uczenia się (doświadczenie -sprawozdanie – refleksja – generalizacja - stosowanie), przy czym duża przestrzeń zostanie poświęcona znalezieniu przez uczestniczki i uczestników konkretnych możliwości zaangażowania się w działania – jako najbardziej skutecznego sposobu utrwalenia nowej wiedzy, umiejętności i postaw, które tworzyć będą podstawę nowej fazy cyklu. 

Uwzględnianie różnych stylów
Zakłada się wykorzystanie różnych podejść metodologicznych, aby rozbudzać talenty i zainteresowania osób preferujących różne style i podejścia do uczenia się / nauczania, z uwzględnieniem takich wartości jak szacunek, równość, współpraca i demokracja.
Rozwiązywanie problemów i konfliktów jako metoda edukacji
Różnice w systemach wartości, a co za tym idzie w rozumieniu praw i obowiązków, będą traktowane jako podstawa pracy edukacyjnej, której celem będzie wyposażenie uczestników i uczestniczek w umiejętność doceniania różnych punktów widzenia oraz przećwiczenie umiejętności dochodzenia do rozwiązań, które są możliwe do zaakceptowania przez obydwie strony.